Powyborcza rzeczywistość dostarcza nam nowych emocji. Arenę politycznych sporów podgrzewają aresztowania, komisje śledcze, gwałtowne przejęcia instytucji i towarzyszące im protesty. Polaryzacja służy politykom. Przed nami bowiem seria kolejnych wyborów: samorządowych, europejskich i prezydenckich. Igrzyska muszą więc trwać. Co tam program wyborczy? Ważne żeby dowalić adwersarzowi, w teoretycznie słusznej sprawie, a później oczekiwać ciętej riposty. No trudno. Wraz z nadchodzącą wiosną rozkwita jednak nadzieja. Może pojawi się jakaś trzecia droga? Nie jakaś lipa, z której makiawelistyczni PR-owcy wyrzeźbią jakieś ładnego Pinokia. Zwykle zastępuje go kolejny, a jego następny zbuntowany, deklarujący na starcie nową jakość, ale szybko przyłączający się do mainstreamu politycznego, które zdominowały już każdą strefę życia publicznego w Polsce, z wymiarem sprawiedliwości niestety włącznie. Może pojawi się jakiś magik, który powie – a weźcie się wszyscy przytulcie!. A jeśli któryś będzie krzyczał, że konstytucja, praworządność itd. to rozkaże mu przytulić się w imię miłości do Polski. Albo chociaż włączy RESET. Albo chociaż wyłączy TV i wszystkie konta z fejsie. Litości! Przy świątecznym stole jeszcze jakoś dało radę rozmawiać o polityce. Ale teraz idą ferie.  Z dziećmi trzeba jakoś po ludzku porozmawiać. Później będą walentynki i rocznica powołania Armii Krajowej – jak kto woli. Następnie dzień kobiet, a później dzień wagarowicza…Jest tyle okazji, żeby było normalnie.