– 27 listopada 2024 roku – środa – Muzeum Wsi Lubelskiej: malowniczo położone w dolinie rzeki Czechówki, jest jednym z największych skansenów w Polsce. Prezentuje kulturową różnorodność województwa, dzięki połączeniu bogatej kolekcji architektury i eksponatów z troską o niematerialne dziedzictwo regionu. W sposób kompleksowy gromadzi przedmioty związane z dawnym życiem wsi, dworów oraz miasteczek, ale też utrwala wiedzę na temat zwyczajów, obrzędów, tradycji i codziennej pracy ludzi minionej epoki. Muzealna ekspozycja podzielona została na sektory odzwierciedlające zróżnicowanie krajobrazowe i etnograficzne Lubelszczyzny: Wyżyna Lubelska, Roztocze, Powiśle, Podlasie, Nadbuże oraz sektory dworski i miasteczkowy;

– 28 listopada 2024 roku – czwartek – Muzeum Narodowe w Lublinie: około 60% zbiorów pochodzi z XIX i początków XX w. Do najstarszych datowanych eksponatów, których metryka wywodzi się z XVII i XVIII w. należy kilka brokatowych gorsetów tarnogrodzkich, XVII-wieczna forma do robienia opłatków oraz laska sołtysia z 1780 r. Unikatowe także są liry dziadowskie. Z tego okresu w zbiorach znajduje się ok. 60 rzeźb: przedstawiających postać Chrystusa Frasobliwego, Chrystusa Ukrzyżowanego i innych świętych (Matki Boskiej, Chrystusa Króla, św. Jana Nepomucena, św. Jana, św. Jana Kantego, św. Józefa, św. Antoniego, św. Katarzyny). Gdy większość z nich jest nieznanego autorstwa, to jednak na szczególną uwagę zasługuje fakt, że kilka rzeźb to prace świątkarzy działających w XIX w. znanych z imienia i nazwiska. To: Mikołaj Gomiela z w pow. biłgorajskiego, Jan Kaproń z Krzemienia w pow. janowskim, Józef Kwiatkowski z okolic Łęcznej i Józef Zagórski z okolic Hrubieszowa. Wszystkie rzeźby wyróżniają się wysokim poziomem artystyczny i dużą oryginalnością. Prawdopodobnie eksponatów z przełomu XIX i XX w. jest znacznie więcej, ale z uwagi, że dokumentacja zbiorów w początkach istnienia muzeum była prowadzona dość dowolnie, trudno jest obecnie to ustalić;

– 29 listopada 2024 roku – piątek – Dworek Wincentego Pola: w zbiorach Muzeum znajdują się między innymi: rękopisy kilku utworów poetyckich Wincentego Pola: Abecadła myśliwego, Wachmistrza Dorosza, Z puszczy oraz notatek poety; bogata korespondencja – autografy listów Wincentego Pola oraz listy pisane do poety m.in. przez: S. Goszczyńskiego, J. I. Kraszewskiego, F. Wężyka, A. E. Odyńca, F. Duchińskiego, J. Dzierzkowskigo, E. Ziemieńską, K. Suffczyńskiego, T. Wasilewskiego, F. K. Godebskiego, J. Fontanę, J. Kossaka, J. K. Żupańskiego, ks. K. Maniewskiego, ks. I. Isakowicza, E. Krasickiego i innych, jak również odpisy korespondencji poety, a także autografy listów członków jego rodziny; dokumenty rodzinne dotyczące rodziców, dzieci, wnuków i prawnuków, fotografie, portrety, litografie czy odznaczenia; prace plastyczne Juliusza Pola, wnuka poety (obrazy olejne na dykcie, akwarele, rysunki tuszem i ołówkiem); zbiór kart pocztowych z XIX i XX wieku tematycznie związany z miejscami pobytów i wędrówek Poety-Geografa XIX-wieczne meble; unikatowa kolekcja polskojęzycznych globusów Ziemi XIX–XXI wieku licząca ponad 120 eksponatów, zbiór map globusowych oraz literatura specjalistyczna; XIX- i XX-wieczne edycje dzieł pisarza oraz naukowe opracowania dotyczące jego życia i twórczości, w tym księgozbiór zgromadzony i podarowany przez Genowefę i Adama Polów oraz XIX- i XX wieczne czasopisma;

– 29 listopada 2024 roku – piątek – Muzeum Józefa Czechowicza: głównym celem placówki jest gromadzenie, przechowywanie, opracowywanie i udostępnianie materiałów związanych z życiem oraz twórczością Czechowicza. W zbiorach znajdują się autografy utworów literackich, listy do przyjaciół i rodziny, zdjęcia oraz dokumenty poety, fragmenty jego dziennika, świadectwa szkolne, dyplom ukończenia Instytutu Pedagogiki Specjalnej w Warszawie, materiały związane z działalnością Czechowicza w Związku Literatów Lubelskich oraz około 50 woluminów pochodzących z jego księgozbioru prywatnego. W większości są to książki dedykowane poecie przez ich autorów. Dotychczas udało nam się zgromadzić większość rozproszonej spuścizny rękopiśmiennej autora Poematu o mieście Lublinie. Ponadto Muzeum posiada bogate materiały dotyczące innych pisarzy związanych z Lubelszczyzną: Franciszki Arnsztajnowej, Konrada Bielskiego, Wacława Gralewskiego, Kazimierza Andrzeja Jaworskiego, Antoniego Madeja, Wacława Mrozowskiego, Józefa Nikodema Kłosowskiego, Józefa Łobodowskiego, Stanisława Bojarczuka, Jana Pocka, Anny Kamieńskiej. W zbiorach muzealnych znajdują się poza tym listy oraz rękopisy utworów poetyckich tak wybitnych twórców polskich, jak: Czesław Miłosz, Zbigniew Herbert, Jerzy Zagórski, Julian Tuwim, Konstanty Ildefons Gałczyński;

– 30 listopada 2024 roku – sobota – Muzeum Martyrologii „Pod Zegarem”: w swoich zbiorach posiada dużą kolekcję korespondencji więźniów politycznych zamku (listy, grypsy, karty pocztowe), aresztu przy ulicy Uniwersyteckiej oraz obozów koncentracyjnych, do których trafiali (KL Auschwitz, Ravensbrück, Dachau, Sachsenhausen, Lublin, Flossenbürg). W Muzeum można zobaczyć obwieszczenia i zarządzenia niemieckie z lat 1939–1944. Osobną grupę stanowią dokumenty i pamiątki osobiste po byłych więźniach zamku: dowody tożsamości, legitymacje, świadectwa szkolne, krzyże harcerskie, tarcze szkolne, fotografie rodzinne, zeszyty i podręczniki, przedmioty wykonane w więzieniu na zamku. Duży zbiór to dokumenty i pamiątki osobiste więźniarek niemieckiego obozu koncentracyjnego Ravensbrück. Najcenniejszą grupę dokumentów stanowią tajne listy pisane moczem z informacjami o warunkach, w jakich znalazły się więźniarki, i ich codziennej walce o przeżycie w obozie. Muzeum posiada bogaty materiał ikonograficzny Lublina z lat 1939–1944, a także archiwum fotograficzne byłych więźniów zamku z lat 1939–1954;

– 1 grudnia 2024 roku – niedziela – Państwowe Muzeum na Majdanku: to najstarsza w Europie instytucja muzealna upamiętniająca ofiary drugiej wojny światowej i jeden z najbardziej znaczących pomników historii w województwie lubelskim. To także unikatowa w skali europejskiej triada miejsc pamięci związanych z historią Holocaustu. Muzeum sprawuje bowiem opiekę nad materialnymi pozostałościami trzech niemieckich obozów – obozu koncentracyjnego w Lublinie oraz obozów zagłady dla Żydów w Bełżcu i Sobiborze.