Rynek miasta stanowi centrum życia społecznego. W tym miejscu ludzie spotykają się, rozmawiają i spędzają wolny czas. Rynek w Janowie Lubelskim zachwyca zarówno za dnia, jak i wieczorem. 

Janów Lubelski został lokowany 21 lipca 1640 roku przez króla Władysława IV na gruntach wsi Biała i początkowo nosił jej nazwę. Okoliczności zmiany nazwy oraz dokładna data nie są do końca znane. Jedna z hipotez mówi, że stało się to za sprawą Katarzyny z Ostroga Zamoyskiej – założycielki i patronki miasta, która wprowadziła nową nazwę pochodzącą od imienia jej syna – Jana Zamoyskiego. Inna głosi, że dokonał tego sam Jan Sobiepan, gdy po śmierci matki objął władzę w ordynacji.

W tradycję Janowa Lubelskiego głęboko wpisany jest kult maryjny związany z objawieniami, które miały miejsce w XVII wieku. Legenda głosi, że Najświętsza Panna ukazała się wówczas miejscowym rybakom pływającym nocą po stawie w pobliżu wsi Biała. Wieść o tym niezwykłym wydarzeniu szybko obiegła okoliczne wsie, by w końcu dotrzeć do Zamościa, gdzie rezydowała Ordynatowa Katarzyna Zamoyska. Pobożna księżna nie miała wątpliwości, że Matka Boże szczególnie upodobało sobie Ziemię Janowską. Pogłoski o cudzie stały się prawdopodobnie przyczynkiem do umieszczenia wizerunku Maryi w herbie miasta.

Janowski Rynek Starego Miasta został zbudowany na planie renesansowym zgodnie z ideą miasta idealnego, wzorowanym na planie Zamościa. Znajdują się tutaj m.in. cztery fontanny, symbolizujące tradycyjne rzemiosło janowskie.

Źródło: Oficjalny portal miasta Janów Lubelski.