Wystawa Xawerego Wolskiego w Muzeum Narodowym w Lublinie stanowi próbę uchwycenia niezwykłej drogi życiowej i artystycznej rzeźbiarza – Xawerego Wolskiego. Zorganizowana w roku 80. rocznicy likwidacji więzienia niemieckiego oraz 70. rocznicy likwidacji więzienia komunistycznego na Zamku Lubelskim ekspozycja ma na celu konfrontację dwóch sposobów zapisu pamięci. Zderza ze sobą zbiorową pamięć historyczną oraz subiektywną pamięć jednostki – jej przeżycia, doświadczenia i myśli wyrażone w dziele sztuki.
Wystawa nie ogranicza się do jednej przestrzeni wzgórza Zamkowego, dzieła artysty umieszczone zostaną w sali wystaw czasowych Zamku Lubelskiego oraz na dziedzińcu, w lapidarium, w kaplicy Trójcy Świętej i w donżonie. Celem twórczych interwencji jest zderzenie prac artysty z miejscami o charakterze historycznym, które uwypukliłaby wzajemne relacje dzieła i miejsca jego prezentacji oraz sprzyjałaby odkrywaniu nowych znaczeń, reinterpretacji i dialogów pomiędzy rzeźbą, a przestrzenią. Na ekspozycji odnajdziemy ślady artystycznej drogi Xawerego Wolskiego, odciśnięte, zarysowane, utkane i wykute w zróżnicowanych materiałach wnoszących nowe faktury, opowieści i emocje. Budowę wystawy podkreślają powtórzenia wybranych motywów z twórczości artysty. W miejscu dotkniętym historią, dzieła Wolskiego łączą przeszłość z przyszłością, stając się magicznym antidotum w arteterapii dla obszaru pamięci, traum i wspomnień.
Xawery Wolski – studiował w Akademii Sztuk Pięknych Warszawie, École nationale supérieure des beaux-arts w Paryżu i Studio School of Drawing, Painting and Sculpture w Nowym Jorku. Jego pierwsze samodzielne dzieło powstało w 1983 r. w Carrarze we Włoszech. Uczestniczył w wielu programach rezydencji artystycznych, m.in. w Azji i Indiach. Szczególne zainteresowanie terakotą i jej antropologicznymi znaczeniami zaprowadziło go w 1994 roku do Peru, a rok później do Meksyku, gdzie otrzymał stypendium francuskiego Ministerstwa Kultury, aby kontynuować badania nad starożytnymi materiałami i formami wyrazu w celu tworzenia sztuki współczesnej. W Mexico City założył swoją pracownię. W 2021 roku powrócił do Polski, by rozwijać twórczość w rodzinnym Dańkowie.
Miał ponad siedemdziesiąt wystaw na całym świecie między innymi w: Liu Haisu Art Museum, Szanghaj, Chiny; Jim Thompson Arts Centre, Bangkok, Tajlandia; Galeri Nasional Indonesia, Dżakarta, Indonezja; Zachęta Narodowa Galeria Sztuki, Warszawa, Polska oraz w mieście Meksyku w: Museo de Arte Carrillo Gil, Museo Tamayo, Museo de Arte Moderno, Museo Nacional de Arte.
Źródło: Muzeum Narodowe w Lublinie