Dziś obchodzimy coroczne święto zakochanych, Walentynki. Nazwa tego wydarzenia wywodzi się od postaci św. Walentego, którego liturgiczne wspomnienie w Kościele katolickim również obchodzone jest tego dnia. Zwyczajem związanym z Walentynkami jest wysyłanie listów zawierających wyznania miłosne, często spisane w formie wiersza. W krajach Zachodu, zwłaszcza w Wielkiej Brytanii i Stanach Zjednoczonych, św. Walenty jest czczony jako patron zakochanych. Dlatego 14 lutego stał się okazją do obdarowywania się drobnymi upominkami na całym świecie.

Do Polski obchody walentynkowe trafiły wraz z kultem świętego Walentego z Bawarii i Tyrolu. Wpływ wzorców zachodnich sprawił, że święto zaczęto nieformalnie obchodzić już w latach 80. XX wieku, nadając mu nazwę „Walentynki”. Pionierską rolę w ich promocji odegrało Stowarzyszenie Młodzieży Niepełnosprawnej „Alfa” z Bytomia, które rozpoczęło dystrybucję kartek walentynkowych już w 1989 roku. Jednak większą popularność zyskały dopiero w latach 90. XX wieku. Wprowadzenie zwyczaju do Polski miała znaczącą rolę Nina Kowalewska-Motlik, dyrektorka wydawnictwa Harlequin, która wraz z Niną Terentiew promowała Walentynki w telewizji w 1992 roku; polską nazwę święta zaproponowali sami telewidzowie.

Kilka miast w Polsce szczyci się posiadaniem relikwii św. Walentego, takich jak Lublin(między innymi w kościele pw. Nawrócenia św. Pawła), Kraków i Chełmno. W każdym z tych miast 14 lutego organizowane są uroczystości ku czci patrona zakochanych. Stałym elementem walentynek jest wzajemne wręczanie sobie ozdobnych karteczek walentynkowych, zazwyczaj w kształcie czerwonych serc, ozdobionych walentynkowymi wierszykami i miłosnymi wyznaniami. Od roku 2002 w Chełmnie corocznie odbywają się wydarzenia kulturalno-rozrywkowe pod nazwą „Walentynki Chełmińskie”, które łączą lokalny kult św. Walentego z tradycją anglosaską.